Burt með gróðapunga og niðurrifsmenn úr bænum!

Ég veit ekki hvað ég á að segja um þessa frétt,nema að strax þegar ég ég sá og heyrði um þessar bollalengingar,þá hugsaði ég með sjálfum mér að nú væri borgin að syngja sitt síðasta,það ætti að eyða því sem eftir væri af gömlum byggingum með sál og karakter,og byggja í staðinn steingeldar stein og glerhallir og að sama skapi forljótar.Því það mega flestir arkitektar nútímans eiga að þeim tekst yfirleitt einstaklega vel að skapa einhvern óskapnað sem kalla er byggingalist,en á einginlega ekkert sammerkt með venjulegum mannabústöðum,í besta falli gæti sumt  notast sem geymslur eða hesthús. En vel að merkja utan alfaraleiðar

Oftar en ekki eru þetta eins og kassar sem klístrað hefur verið saman á skiplagslausan hátt sitt á hvað,síðan er eins og hörgull hafi verið á byggingarefni,það er í bland, timbur, gler,steinsteypa,og bárujárn,það má vel vera að það sé fallegt að hafa einn vegginn úr timbri,annan úr steypu,og þriðja úr bárjujárni,þó ég komi ekki auga á það.

Maður veltir fyrir sér hvað borgaryfirvöld eru að gera,sofa þau ekki á verðinum?, og allt í einu vakna þau upp við það að einhverjir gróðapungar eru búnir að kaupa húseignir til dæmis við Laugaveginn og vilja nú fara að græða eins og ætlunin var með kaupunum,við það myndast ákveðin þrýstingur á borgina þar sem pungarnir benda henni á að ef þeir fái ekki að byggja verði hún að borga þeim svo og svo mikið í skaðabætur og annan kostnað sem þeir verði fyrir,þá byrjar vandræðagangurinn,farið er að hræra í deiliskipulagi og alskonar reglugerðir teygðar og beygðar svo svo yfirvöldin fái haldið andlitinu og pungarnir byggt.

Vonandi ber almennigur í Reykjavík gæfu til að standa saman gegn þessari óbætanlegu niðurrifsherferð sem nú stendur fyrir dyrum.

Berharðstorfan er glöggt dæmi um hvað samstaða getur áorkað,og nú er bara að spýta í lófana og hrinda þessu þessum eyðileggingaröflum fyrir björg

Rætt um niðurrif í miðborginni