Ari G Hallgrímsson

1.1.2008 | 16:50

Af hverju ekki ég eða maðurinn í næsta húsi.?

Þá er orðuveitingum lokið amk.í bili, og að vanda eru fáir útvaldir, en þó eins og venjulegt fólk sem hefur stundað vinni sína og áhugamál, eins og þorri landsmanna,nema þeir fá ekki kross fyrir þð.

Maður hefur oft velt fyrir sér þessum orðuveitingum og hvaða hlutverki þær þjóna,ég stóð lengi í þeirri trú að orðu fengju menn fyrir einhver afreksverk,en það er greinilega misskilningur hjá mér.

Mér finnst nefnilega ekkert sérstakt afrek að mæta í vinnuna og skila henni sómamsamlega, það er sú kvöð sem ég gengst sjálfviljugur undir þegar ég ræð mig í vinnu.

Ég sé heldur ekki ástæðu til orðuveitinga, þótt menn vinni að einhverju áhugamáli sínu, það segir sig sjálft að því meiri áhuga sem maður hefur á einhverju, þeim mun meira leggur maður sig fram við það, ég held að flestir finni sér áhugamál við hæfi og hvorki ætlist né búist við því að fá orðu fyrir.

Áhugamál er ekki kvöð, Það er eitthvað sem við höfum gaman af og leggjum sjálfviljug á okkur.

Þetta fólk sem "orðað" var í þetta sinn er örugglega alls góðs maklegt og ég óska því til hamingju með "upphefðina",en gaman hefði ég að sjá rökstuðning orðuveitingarnefndar fyrir tilnefningunum.

Þá er það hlutur forsetans, ef ég man rétt var hann frekar andvígur orðuveitingum, og talaði örugglega um, að hann myndi þrengja verulega að veitingu þeirra,ef hann kæmist að sem forseti,nú hef ég engar tölur til að styðjast við, en finnst eins og lítil eða engi breyting hafi þar á orðið.

Síðan er það spurningin sem mest brennur á mér núna,þar sem allir ganga að því vísu að forsetinn veiti þessar orður, hvað hefur hann um val á fólki í þetta að segja?, og hvað ræður hann miklu um hvernig þetta fólk er valið ?